اسکن کاپتوپریل کلیه جهت تعیین وجود و یا عدم وجود تنگی شریان کلیوی در بیماران با پرفشاری خون است. فرق این روش با دیگر روشها در این است که اگر مثبت خوانده شود سودمندی آنژیوپلاستی صد در صد است .ضمنا در این جا میزان خونرسانی و عملکرد کلیه ها و نیز وجود انسداد هم بررسی می گردد. اسکن با و بدون استفاده کاپتوپریل در تشخیص تنگی سرخرگهای کلیه کاربرد دارد. یکی از علل فشار خون ثانویه درمان پذیر تنگی یک یا هر دو شریان کلیه است. با انجام این اسکن می توان تنگی های اثرگذار در فشار خون را در شریان های کلیوی تشخیص داد.
فرایند انجام اسکن:
این اسکن دو مرحله دارد. در یکی از مراحل قبل از شروع اسکن دوز مناسبی از داروی کاپتوپریل مصرف شده و حدود یک ساعت بعد رادیودارو تزریق شده و بلافاصله تصویربرداری آغاز می شود. در مرحله دیگر، اسکن بدون استفاده از کاپتوپریل انجام می شود. مقایسه این دو مرحله، وجود تنگی شریان کلیوی با اهمیت همودینامیک را مشخص می کند.
آمادگی اسکن:
– از حدود ۴ ساعت قبل از اسکن ناشتا باشید، و بهتر است قبل از انجام اسکن مایعات فراوان نوشیده شود.
– داروهای فشارخون (کاپتوپریل از ۳ روزقبل و انالاپریل از ۵ روزقبل) قطع شود. در مورد قطع داروهای دیگر فشارخون با پزشک معالج خود و مرکز پزشکی هسته ای هماهنگی به عمل آورید.
از این اسکن برای بررسی چگونگی کارکرد قسمت قشری کلیه ها که کرتکس نامیده میشود استفاده می کنند. بعلاوه در افرادیکه دچار عفونت های کلیه میشوند برای تجسس زخم به دنبال عفونت (اسکارکلیه) نیز به کار میرود. علاوه براین هرگاه پزشک بخواهد میزان بافت باقیمانده و فعال کلیوی را اندازه گیری کند نیز مورد استفاده دارد. برای انجام آن هیچگونه آمادگی قبلی احتیاج نیست. عفونت های کلیه در مواردی، علائم بالینی واضحی ندارند یعنی حالت پنهان دارند. عفونت مزمن، آهسته و در طی سالیان منجر به از دست رفتن کلیه ها می شود بنابراین تشخیص و درمان صحیح آن در مراحل اولیه بیماری، نقش مهمی در آینده بیمار دارد. یکی از روش هایی که می توان به وسیله آن، عفونت کلیه را در مراحل اولیه شناسایی کرد اسکن کورتکس کلیه با رادیو داروی DMSA می باشد. از کاربردهای دیگر اسکن DMSA پیگیری بیماران دچار آسیب های کلیه ناشی از ضربه، یافتن محل کلیه نابجا، و اثبات یا رد Single Kidney می باشد. تصویربرداری ۲ ساعت بعد از تجویز رادیو دارو انجام می شود و نیازمند آمادگی خاصی نیست.