پروبهای گاما که استفاده از آنها در سالهای اخیر افزایش یافته است، شناساگرهای پزشکی هستهای هستند که تابشهای گاما یا بتا را تشخیص میدهند. این ابزارها که اندازهای در حد خودکار دارند، بهصورت استریل در اتاق جراحی نگهداری میشوند. پروبهای گاما، نواحی از بدن که مواد رادیواکتیو را جذب میکنند را تشخیص میدهند و مناطقی که ضایعات در آن مناطق قرار دارند را تعیین میکنند.
چه عواملی در تراکم استخوان موثر است:
دو مورد از مهم ترین عوامل در تعیین میزان تراکم استخوان ژنتیک و میزان فعالیت های بدنی می باشد. به یاد داشته باشید میزان مصرف کلسیم و البته مصرف ویتامین دی نیز در تراکم استخوان مواثر است. به عبارتی می توان گفت بچه هایی که ورزش را از سنین کوچکی شروع می کنند و بیشتر از لبنیات استفاده می کنند اصولا استخوان هایی سالم تر دارند. جالب است بدانید که در سنین نوجوانی استخوان ها به حداکثر تراکم خود می رسند اما بعد از آن شروع می کنند به پوک شدن و در این زمان است که هرچه کلسیم مصرف کرده اند و هرچه ویتامین دی را جدی گرفته باشند دیر تر به پوکی استخوان دچار می شوند. کسانی که ورزش متداوم می کنند همیشه استخوان های متراکمی خواهند داشت و دیر تر به پوکی استخوان دچار می شوند. به یاد داشته باشید که برای درمان پوکی استخوان ابتدا باید آزمایش سنجش تراکم استخوان نشان دهنده این باشد که شما دچار پوکی استخوان هستید.
نحوه اندازه گیری چگونه تراکم استخوان:
برای سنجش تراکم استخوان (BMD) میزان مواد معدنی موجود در هر سانتی متر مکعب اندازه گیری می شود و در واقع پزشکان با این کار یک معیار نسبی از میزان مواد معدنی موجود در استخوان به دست می آید، اما در واقع چگالی اصلی استخوان اندازه گیری نمی شود. در دستگاههای سنجش تراکم استخوان از اشعه ایکس برای تصویربرداری استفاده میشود. در حقیقت با این آزمون مشخص میشود که در یک قسمت از استخوان فرد چند میزان کلسیم و املاح معدنی وجود دارد. این تست اغلب در ستون فقرات، ساعد و یا لگن انجام میگیرد. روش های گوناگونی وجود دارد اما یکی از روش هایی که بیشتر مورد استفاده قرار می گیرد DEXA می باشد. این روش مخفف کلمه Dual Energy X-ray Absorptiometry می باشد، در این روش برای سنجش تراکم استخوان از اشعه ایکس استفاده می کنند. برای انجام این نوع سنجش تراکم استخوان دو منبع اشعه ایکس به سمت استخوانی که قصد اندازه گیری تراکم آنرا داریم فرستاده می شود و اصولا مقداری از این اشعه جذب استخوان می شود و مقدار دیگری از اشعه از استخوان عبور می کند و میزان هر دو این اتفاقات توسط گیرنده ای که در طرفی دیگر از بدن قرار دارد اندازه گیری می شود. این اندازه گیری به این صورت است که هرچه استخوان از تراکم بیشتری برخوردار باشد پس به هم فشرده تر است و اجازه نمی دهد اشعه ایکس از آن به راحتی عبور کند از این رو زمانی که میزان اشعه های ایکس خارج شده کمتر است به این معنا است که فرد از تراکم استخوان بالا تری برخوردار است و در نهایت این اشعه دریافتی توسط گیرنده وارد یک کامپیوتر می شود که در آنجا مقیاس مقدار اشعه به مقیاس میزان تراکم استخوان تبدیل می شود.
نحوه سنجش تراکم استخوان:
در کل می توان گفت دو تا دستگاه برای تشخیص تراکم استخوان وجود دارند که این دو مورد شامل اسکنر های مرکزی و اسکنر های محیطی می شود. در دستگاه های اسکنر مرکزی، تراکم استخوان های مرکز بدن یعنی ستون مهره و لگن بررسی می شود و در دستگاه های اسکنر محیطی اصولا تراکم استخوان های محیطی مانند مچ دست، مچ پا و انگشتان دست و پا بررسی می شود. این درحالی است که در اسکنر های مرکزی در ابتدای کار بیمار را روی تخت به پشت دراز می کشد و در عین حال از او خواسته می شود که در زمانی که تست انجام می شود کاملا بی حرکت بماند، بعد از آن اسکنر روی قسمتی از بدن فرد قرار می گیرد که باید مورد سنجش تراکم استخوان قرار بگیرد و اشعه ایکس را از خود ساطع می کند تا میزان تراکم استخوان فرد را مشخص کند. بیشترین جاهایی از بدن که اصولا زود تر دچار پوکی استخوان می شوند شامل لگن، ستون مهره و مفصل ران می باشند از این رو بیشتر این نواحی تحت درمان پوکی استخوان و آزمایش تراکم استخوان قرار می گیرند.
چه کسانی در معرض پوکی استخوان هستند:
- سنجش تراکم استخوان بیشتر برای کسانی کاربردی است که در معرض یکسری بیماری ها می باشند از جمله بیمار های استئوپروز یا پوکی استخوان هستند.
- از آنجایی که خانم ها کم کم دچار یائسگی می شوند باید قبل از ۶۵ سال برای سنجش تراکم استخوان اقدام کنند.
- خانم هایی که زمانی طولانی کورتون مصرف کرده اند بیشتر در معرض این بیماری قرار می گیرند.
- اگر استخوان شما بی دلیل و به زودی دچار شکستگی شد باید هرچه زودتر به پزشک مواجعه کنید و برای سنجش تراکم استخوان اقدام کنید.
- ایجاد قوز در کمر می تواند به همین علل باشد.
- آمنوره شدن یا قطع پریود در قبل از زمان یائسگی.
پوکی استخوان چیست و چگونه ایجاد می شود؟
پوکی استخوان یا نازک شدن استخوانها (Osteoporosis)میتواند منجر به شکستگیهای دردناک شود. در بدن هر انسان بافت استخوانی مرتبا توسط سلولهای خورنده استخوان به نام استئوکلاست جذب میشود و در همان حال استخوان جدید توسط سلولهای استخوانساز استئوبلاست جایگزین میشود. به این ترتیب بافت استخوانی مرتبا در حال بازسازی است. در سنین کودکی و جوانی میزان استخوانسازی بدن بالا است و نرخ بیشتری نسبت به جذب استخوان دارد. این در حالی است که در سنین بالاتر میزان جذب استخوان نسبت به ساخت آن بیشتر خواهد بود. به همین دلیل پوکی استخوان در افراد سالمند بیشتر دیده میشود. نکته جالب اینجاست که حتی در شدیدترین حالات پوکی استخوان نیز، ساخت استخوان جدید در بدن متوقف نمیشود بلکه مقدار آن کاهش مییابد.
هورمونهای مختلفی بر جذب و تولید مداوم استخوان تاثیر میگذارند. هورمون پاراتیروئید، هورمون زنانه استروژن و هورمون مردانه تستوسترون مهمترین هورمونهایی هستند که بر این فرایند تاثیر میگذارند. با توجه به اینکه هورمون استروژن مهمترین هورمونی است که در پوکی استخوان نقش دارد، به طور کلی پوکی استخوان در زنان بیشتر از مردان شایع است. سایر عوامل خطر پوکی استخوان شامل پیری، وزن کم بدن، استعمال سیگار و برخی از داروها هستند. یکی از دلایل ایجاد شکستگی در خانم های بالای ۶۵ سال پوکی استخوان می باشد و جالب است بدانید یکی از مسائل پر خرج برای کشور در عرصه درمان خرج های ناشی از شکستگی می باشد، دلیل بسیاری از این شکستگی ها این است که زمانی که شما پوکی استخوان می گیرید استخوان ها قدرت خود را از دست می دهند و شکنندگی پیدا می کنند، به یاد داشته باشید که تشخیص به موقع این بیماری تاثیر زیادی در درمان آن دارد. لازم به ذکر است که پیشنهاد می شود حتی زمانی که شما به سنین بالا نرسیده اید از لحاظ تغذیه خود مراقب تراکم استخوان باشید یا تحت نظر یک پزشک باشید تا مواردی که موجب مراقبت از استخوان ها می شود را به شما یادآور شود. استخوان نوعی بافت زنده و متخلخل است که دائما توسط سلولهای استخوانی جذب و جایگزین میشود. زمانی که سرعت از بین رفتن بافت استخوان از سرعت بازسازی آن بیشتر باشد، پوکی استخوان اتفاق میافتد. پوکی استخوان زنان و مردان هر نژادی را تهدید میکند اما خطر ابتلا به آن در زنان سفیدپوست آسیایی که در دوره یائسگی قرار دارند، بیشتر است. پوکی استخوان موجب افزایش خطر شکستگی به خصوص در لگن، مهرههای نخاعی و برخی مفاصل مانند مچ دست میشود. داروها، رژیم غذایی سالم و ورزش میتواند به جلوگیری از بین رفتن استخوان یا تقویت استخوانهای ضعیف کمک کند. گاهی اوقات این شکنندگی به قدری زیاد است که با افتادن بیمار یا حرکت کوچکی مثل سرفه یا عطسه کردن، استخوان شکسته میشود. در حقیقت عارضه اصلی پوکی استخوان، شکستگی است.
علائم پوکی استخوان چیست و چگونه بروز می کند؟
پوکی استخوان به آرامی توسعه مییابد و در مراحل اولیه هیچ علامتی ندارد. فرد مبتلا به پوکی استخوان ممکن است تا زمانی که دچار شکستگی نشده باشد، به بیماری خود پی نبرد. این شکستگیها معمولا در پی یک اتفاق بسیار جزئی مثل زمین خوردن یا سرفه کردن رخ میدهند. مهمترین شکستگیهای ناشی از پوکی استخوان شامل: شکستگی لگن، مچ یا مهرههای نخاعی هستند. در صورتی که شکستگی در ستون مهرهها رخ دهد میتواند موجب تغییر در وضعیت ایستادن، خم شدن و انحنای ستون فقرات بیمار شود. احساس ناراحتی و درد شدید در استخوانها ممکن است به دنبال یک شکستگی غیرمنتظره یا تشخیص داده نشده، روی دهد. افراد باید به محض احساس این نوع دردها، به دنبال ارزیابی پزشکی آنها باشند.
هدف از درمان پوکی استخوان چیست؟
- درد بیمار کاهش یابد
- از شکستگی استخوان جلوگیری شود
- تراکم استخوان سالم و توده استخوان حفظ شود
- توانایی فرد برای انجام کارهای روزمره افزایش یابد
- از پیشرفت پوکی استخوان جلوگیری شود یا سرعت آن کند شود
افرادی که در معرض خطر پوکی استخوان و شکستگی ناشی از آن قرار دارند، میتوانند از اقدامات پیشگیریکننده، مکملهای غذایی و داروهای خاص برای رسیدن به این اهداف استفاده کنند.
رایج ترین درمان های دارویی پوکی استخوان:
داروهایی که میتوانند به جلوگیری از پوکی استخوان یا درمان آن کمک کنند شامل بیسفوسفوناتها هستند. این داروها نرخ از بین رفتن استخوان را کاهش میدهند و ریسک شکستگی استخوان را کم میکنند. معروفترین آنها به شرح زیر است:
- آگونیستهای استروژنی یا آنتی آگونیست: رالوکسیفن (Raloxifene , Evista) یکی از این داروها است.
- کلسیتونین (کلسیمار، میکلسین): این دارو به جلوگیری از شکستگی ستون فقرات در زنان یائسه کمک میکند و پس از شکستگی نیز میتواند در مدیریت درد کمککننده باشد.
- هورمون پاراتیروئید مانند تری پاراتید (Forteo): این هورمون توسط سازمان غذا و داروی ایالات متحده (FDA) برای معالجه افرادی که ریسک بالایی از شکستگی استخوان دارند، تأیید شده است. هورمون پاراتیروئید باعث تحریک استخوانسازی میشود.
- آنتی بادیهای مونوکلونال (denosumab , (romosozumab: در برخی از افراد مبتلا به پوکی استخوان بعد از دوره یائسگی از این داروهای ایمنی استفاده میشود.
درمان های آینده حوزه پوکی استخوان چگونه خواهد بود؟
پزشکان ممکن است در آینده از سلولهای بنیادی برای درمان پوکی استخوان استفاده کنند. در سال ۲۰۱۶، محققان دریافتند که تزریق نوع خاصی از سلولهای بنیادی به موشها، پوکی استخوان و تحلیل استخوان را میتواند به شکلی که برای انسان نیز مفید باشد تغییر دهد. دانشمندان بر این باورند که عوامل ژنتیکی به شدت بر چگالی استخوانها اثر میگذارند. محققان با این دید که کدام ژنها مسئول تشکیل و از بین رفتن استخوانها هستند به مطالعه میپردازند.
عوامل خطر در افزایش احتمال ابتلا به پوکی استخوان:
پزشکان چندین عامل خطر ابتلا به پوکی استخوان را شناسایی کردهاند. برخی از آنها قابل اصلاح هستند، اما اجتناب از بعضی از آنها امکانپذیر نیست. بدن به طور مداوم بافت استخوان کهنه را جذب میکند و استخوان جدیدی برای حفظ تراکم، قدرت و انسجام ساختاری استخوان تولید میکند. بیشترین چگالی استخوانی در اواخر دهه ۲۰ زندگی هر فرد مشاهده میشود و در حدود ۳۵ سالگی چگالی استخوانی ضعیف میشود. هرچه سن فرد بالاتر میرود تحلیل استخوانی نرخ بیشتری نسبت به بازسازی آن پیدا میکند. این موضوع هم در مردان و هم در زنان اتفاق میافتد اما به دلیل کاهش ناگهانی استروژن در خانمها بعد از یائسگی این موضوع در زنان شایعتر است. استروژن به طور معمول از زنان در برابر پوکی استخوان محافظت میکند. به طور میانگین زمانی که افراد به سن ۵۰ سالگی برسند؛ از هر سه زن، یک نفر و از هر پنج مرد، یک نفر شکستگی ناشی از پوکی استخوان را تجربه میکند.
پوکی استخوان و عوامل تاثیرگذار در افزایش شانس ابتلا به آن:
طبق کالج آمریکایی روماتولوژی، خطرات غیرقابل اصلاح و جلوگیری شامل موارد زیر هستند.
- سن: خطر پوکی استخوان بعد از اواسط دهه ۳۰ زندگی افراد به خصوص در زنان یائسه افزایش مییابد.
- کاهش هورمونهای جنسی: به نظر میرسد که سطح پایینتر استروژن باعث بازسازی سختتر استخوانها میشود.
- قومیت: سفیدپوستان و آسیاییها نسبت به سایر اقوام در معرض خطر بیشتری قرار دارند.
- قد و وزن: قد بالای ۱۷۰ سانتیمتر و وزن کمتر از ۵۶ کیلوگرم خطر پوکی استخوان را افزایش میدهد.
- عوامل ژنتیکی: در صورتی که یک عضو نزدیک از خانواده دچار پوکی استخوان یا شکستگی ناشی از آن شده باشد، خطر ابتلا به پوکی استخوان در سایر اعضای خانواده نیز افزایش مییابد.
- سابقه شکستگی: افراد بالای ۵۰ سال که سابقه شکستگی قبلی در اثر صدمات جزئی را دارند، در معرض خطر بیشتری در تشخیص پوکی استخوان قرار دارند.
نکته قابل توجه اینجاست که عدم فعالیت و عدم تحرک از عوامل خطر قابل اصلاح در پوکی استخوان هستند. ورزشهایی که با تحمل وزن همراهاند به جلوگیری از پوکی استخوان کمک میکنند. این نوع ورزشها فشار کنترلشدهای روی استخوانها قرار میدهد که رشد استخوانها را تحریک میکند.
تاثیر بیماری های زمینه ای در افزایش شانس ابتلا به پوکی استخوان:
برخی از بیماریها یا داروها باعث تغییر در سطح هورمونها و برخی از داروها باعث کاهش چگالی استخوان میشوند. بیماریهایی که بر روی سطح هورمون تأثیر میگذارند شامل پرکاری تیروئید، پرکاری پاراتیروئید و سندرم کوشینگ است. تحقیقات منتشر شده در سال ۲۰۱۵ نشان میدهد زنانی که نمایش هورمونی دریافت میکنند در معرض خطر بالاتری از ابتلا به پوکی استخوان قرار دارند. با این حال استفاده از آنتی آندروژنها به مدت یک سال قبل از شروع درمان هورمونی ریسک پوکی استخوان را کاهش میدهد. در افرادی که دوجنسی هستند افزایش ریسک ابتلا به پوکی استخوان مشاهده نشده است.
شرایط پزشکی که خطر پوکی استخوان را افزایش میدهند عبارتند از:
- هورمون تیروئید
- اختلالات غده هیپوفیز
- کمبود استروژن یا تستوسترون
- پرکاری تیروئید و پرکاری پاراتیروئید
- سندرم کوشینگ؛ نوعی اختلال در غدد آدرنال
- مشکلات جذب مواد معدنی مانند بیماری سلیاک
- برخی از بیماریهای خود ایمنی، مانند آرتریت روماتوئید و اسپوندیلیت آنکیلوزان
داروهایی که ریسک پوکی استخوان را افزایش میدهند:
- دیورتیکهای تیازید
- برخی داروهای ضدافسردگی
- برخی از داروهای ویتامین A) رتینوئید)
- تیازولیدیندیون، مورد استفاده برای درمان دیابت نوع ۲
- ضدانعقادکننده و رقیقکنندههای خون از جمله هپارین و وارفارین
- برخی از داروهای سرکوبکننده سیستم ایمنی مانند سیکلوسپورین
- گلوکوکورتیکوئیدها و کورتیکواستروئیدها از جمله پردنیزون و پردنیزولان
- مهارکنندههای پمپ پروتئین (PPI) و سایر آنتیاسیدهایی که بر وضعیت معدنی تأثیرگذارند
- مهارکنندههای آروماتاز و سایر روشهای درمانی که هورمونهای جنسی را کاهش میدهند مانند آناستروزول
- برخی از داروهای شیمیدرمانی، از جمله لتروزول (Femara)، برای درمان سرطان پستان و لوپرولین (لوپرون) برای سرطان پروستات
چگونه می توان از پوکی استخوان پیشگیری کرد؟
برخی از تغییرات در شیوه زندگی میتوانند خطر ابتلا به پوکی استخوان را کاهش دهند. جذب کلسیم و ویتامین D تاثیر به سزایی در رشد استخوانها و جلوگیری از پوکی استخوان دارد.
بزرگسالان ۱۹ ساله و بالاتر از آن باید روزانه ۱۰۰۰ میلیگرم کلسیم مصرف کنند. زنان از ۵۱ سالگی و مردان از ۷۱ سالگی به ۱۲۰۰ میلیگرم کلسیم در روز نیاز دارند. اگر مقدار کلسیم دریافتی بدن کافی نباشد، مکملها میتوانند جایگزین شوند. ویتامین D نیز نقش مهمی در جلوگیری از پوکی استخوان دارد. این ویتامین به بدن کمک میکند تا کلسیم را جذب کند. منابع غذایی سرشار از ویتامین D شامل غذاهای غنیشده، ماهیهای آب شور و جگر هستند. با این حال، بیشتر ویتامین D از مواد غذایی جذب نمیشود بلکه از قرار گرفتن در معرض آفتاب ناشی میشود، بنابراین پزشکان توصیه میکنند افراد به طور متعادل و منظم در معرض نور خورشید قرار بگیرند. همچنین مکملهای ویتامین D نیز موجود هستند. در افراد مبتلا به پوکی استخوان علاوه بر تغذیه، شیوه زندگی سالم مانند محدود کردن مصرف الکل، عدم استعمال دخانیات و انجام تمرینات تعادلی (یوگا) نیز تاثیر به سزایی در روند درمان این بیماری دارد.
منابع غذایی سرشار از کلسیم عبارتند از:
- غلات صبحانه غنی شده
- غذاهای لبنی مانند شیر، پنیر و ماست
- سبزیجات برگ سبز مانند کلم و کلم بروکلی
- ماهیهایی با استخوانهای نرم مانند ماهی قزلآلا و ماهی تن
مطالب آموزنده در راهنمای بالینی پوکی استخوان را می توانید در لینک فوق مطالعه نمایید:
https://phc.umsu.ac.ir/uploads/9_371_69_3.pdf
سنجش تراکم استخوان یا به اختصار BMD روش متداول برای سنجش مقدار تراکم استخوانهای بدن است. در این روش که مقدار وزن مواد معدنی استخوان را در هر سانتیمتر مربع اندازه میگیرند. کاربرد بالینی آن برای اندازهگیری غیر مستقیم از مقدار پوکی استخوان بیمار میباشد. پوکی استخوان علت اصلی شکستگیهای مفصل ران و لگن در خانمهای بالای ۶۵ سال است. مرگ و میر و عوارض ناشی از این شکستگیها و مخارج درمان آنها از مشکلات عمده کشور هاست. تشخیص به موقع و پیشگیری از پیشرفت آن هدف عمده طب سالمندان است. هرچند مقدار پرتو ایکس که در این روش بکار میرود بسیار ناچیز است، ولی انجام سنجش تراکم استخوان در اشخاص سالم توصیه نمیگردد.
بررسی دقیق سنجش تراکم استخوان (BMD) مهره های کمری، هیپ و ساعد، اندازه گیری دقیق تراکم استخوانها در کودکان (Low Dose Subtotal Whole Body Scan)، قابلیت منحصر به فرد در بررسی پروستیک هیپ (HOLOGIC Prosthetic Hip) ، اندازه گیری ساختار و تراکم ترابکول های استخوان اسفنجی (Trabecular Bone Score) ، آنالیز ساختار بافت چربی و عضلات (Body Composition Analysis) در ارزیابی چاقی بالینی، ارزیابی کاهش حجم عضلات(Sarcopenia) و ارزیابی توزیع غیر طبیعی چربی Lipodystrophy)) به تفکیک در تمام نقاط بدن، قابلیت بررسی ستون فقرات در شکستگی های پنهان مهره ها (HD-IVA) با استفاده از مورفومتری مهره ها، امکان بررسی با دوز بسیار پایین هیپ برای بررسی علائم اولیه شکستگی ناشی از مصرف مزمن بیسفوسفات ها، تعیین احتمال سکته و بیماری های عروق کرونر قلب با بررسی پلاک های کلسیفیه آترواسکلروتیک در آئورت شکمی (Abdominal Aortic Classification) با دستگاهHORIZON-HOLOGIC Whole Body DEXA Scan امکانپذیر می باشد.
اطلاعات زمینه ای
این نوع تصویر برداری به کمک ید رادیو اکتیو انجام می شود این اسکن بعد از اینکه غده تیروئید شما که مهمترین عضو مصرف کننده ید در بدن است ،توسط جراح برداشته شد ،انجام می گیرد. سنتی گرافی برای تشخیص متاستازهای تیروئید و / یا بافت تیروئیدی فعال باقیمانده شامل گرفتن تصاویری از بدن است که ۶-۲ روز بعد از خوردن ۱۳۱-I انجام می شود. سایر پرتوداروها مانند ۱۲۳-I، ۲۰۱-Tl وsestamibi m99-Tc نیز می توانند اطلاعات مفیدی در اختیار بگذارند. مهمترین کاربرد این اسکن، پیگیری بیماران مبتلا به سرطان های تیروئید می باشد که علاوه بر تست های خونی، رادیوگرافی قفسه سینه و سونوگرافی گردن، مورد استفاده قرار می گیرد. پس از انجام یُد درمانی، اسکن تمام بدن با یُد در نشان دادن وسعت درگیری بافت ها و اعضای بدن نقش عمده ای داشته و در تعیین نحوه درمان در آینده از اهمیت بسزایی برخوردار است. اسکن تمام بدن با یُد معمولاً پس از قطع داروهای لوتیروکسین یا لیوتیرونین به مدتی معین و ۴۸-۷۲ ساعت پس از مصرف ید رادیو اکتیو، انجام می شود. در شرایط خاص، ممکن است به تصاویر تأخیری تر هم نیاز باشد.
موارد قابل توجه قبل از انجام اسکن
- بیمارانی که قرص لووتیروکسین مصرف می کنید مصرف آن را از ۴ هفته قبل از انجام اسکن قطع کنید.
- از وقتی قرص لووتیروکسین را قطع کردید تا دو هفته از قرص لیوتیرونین به تعداد ۲ عدد در روز (صبح و شب) استفاده کنید.
- دو هفته مانده به اسکن مصرف قرص لیوتیرونین را نیز قطع کنید و هیچ یک از آن دو را تا انجام اسکن مصرف نکنید. گاهی با نظر پزشک داروی لووتیروکسین ۴ تا ۵ هفته قبل از انجام اسکن قطع شده و نیازی به مصرف داروی لیوتیرونین نیست.
- همچنین از دو هفته قبل از اسکن باید رژیم غذایی با ید کم را رعایت نمایید. ازآنجایی که وجود ید در مواد غذایی و بعضی دارو ها باعث اختلال جذب ید رادیو اکتیو می شوند ،لازم است که بیماران با کاهش ید در موا غذایی که مصرف می کنند ،باعث افزایش میزان جذب ید رادیواکتیو شوند و اثر درمان را افزایش دهند .
داروها یا غذاهایی که به علت غنی بودن از ید ۲ هفته قبل از درمان باید از خوردن آن ها اجتناب کنید:
- a. لبنیات شامل ماست ،کره، پنیر ،کشک.
- b. نمک ید دار (استفاده از نمک بدون ید ایرادی ندارد )
- c. نان هایی که در تهیه آن نمک به کار می رود
- d. انواع کنسروها (تن ماهی) ، انواع شکلاتها، انواع غذاهای دریایی ،سس ، چیپس ،آجیل شور ، و نوشابه های گاز دار.
- e. چای، نسکافه و قهوه را به میزان زیاد استفاده نکنید.
- f. قرص مولتی ویتامین و شربت اکسپکتورانت
- g. تمام مواد غذایی که روی برچسب آنها اریتروزین نمایان است. این فرم از مواد رنگی معمولا” در مواد غذایی و داروهای قرمز، قهوهای و یا نارنجی هستند وجود دارد.
- h. نوشابه های گازدار
- i. چای، نسکافه و قهوه را به میزان زیاد استفاده نکنید.
- j. ریواس و آلبالو
- k. انواع سس، مانند مایونز، گوجه فرنگی، خردل و سس سویا
- l. انواع سوسیس و کالباس
- m. زرده تخم مرغ ( لازم به ذکر است که مصرف سفیدهء تخم مرغ ایرادی ندارد).
- n. انواع شکلات
- o. آجیل شور و میوهء خشک و چیپس (مصرف آجیل شیرین ایرادی ندارد)
- در صورت حاملگی وشیردهی حتما پزشک مربوطه را قبل از دریافت ید رادیواکتیو مطلع کنید.
- از آنجا که ید در ادرار و سپس در دستگاه معدی-روده ای دفع می شود، یک شب قبل از تصویربرداری یک مسهل ملایم به بیمار داده می شود تا مقدار اکتیویته را در کولون بکاهد. بدین وسیله دوز پرتوگیری کولون کاهش یافته و تفسیر تصویر آسان می شود.
مراحل انجام کار پس از رسیدن به بخش پزشکی هسته ای:
- در روز و زمان تعیین شده پذیرش مراجعه کنید.
- در سالن انتظار منتظر بمانید تا نام شما برای دریافت رادیودارو اعلام گردد.
- قبل از آن که تکنولوژیست ید رادیواکتیو را به شما بدهد تاریخ و ساعت بعدی مراجعه برای انجام اسکن توسط وی مشخص می شود.
- ۴٫ پس از دریافت ید رادیواکتیو لازم است سریعا بخش را ترک کنید .توجه (در صورتی که سوالی دارید حتما قبل از دریافت ید رادیواکتیو آن را بپرسید)
۵ .بعداز۴۸ ساعت در زمان مشخص شده مجددابه بخش مراجعه کرده و در اتاق انتظار بیماران منتظر بمانید تا نام شما اعلام گردد قبل از رفتن به اتاق اسکن حتما مثانه خود را خالی کنید.
نکات قابل توجه قبل از پذیرش و پس از مصرف رادیو داروی I-131:
توجه ۱: هیچ کدام از داروهای دیگر خود را بدون مشورت با پزشک معالج قطع نکنید.
توجه ۲: در صورت وجود دستور پزشک جهت انجام آزمایش های خونی TSH-TG-Anti TG ابتدا پذیرش و نمونه گیری خون جهت آزمایشات مربوطه را انجام دهید و سپس جهت اسکن اقدام کنید.
توجه ۳: لازم است بیماران ۲ ساعت قبل و ۲ ساعت بعد از دریافت رادیوداروی ید از خوردن غذا و مایعات پرهیز نمایند.
توجه ۴:مدارک مورد نیاز جهت پذیرش: تقاضای دریافت ید از طرف پزشک، گزارش پاتولوژی، گزارش عمل و TSH می باشد.
توجه ۵: به ندرت درد و التهاب محل عمل بدنبال مصرف I-131 بروز می کند. می توان با نظر پزشک داروی ضد التهاب و مسکن استفاده کرد.
توجه ۶: به ندرت تهوع بدنبال مصرف I-131 بروز می کند. می توان با نظر پزشک داروی ضد تهوع مانند پلازیل یا متوکلوپرامید استفاده کرد.
توجه ۷: در صورت بروز تهوع و استفراغ، دفع محتویات معده باید از طریق فاضلاب صورت گیرد و پس از آن مقدار زیادی آب ریخته شود. از ریختن مواد استفراغی روی زمین اکیدا” خودداری شود.
توجه ۸: به علت دفع ید از طریق تعریق بدن باید روزانه تا ۷ روز و نیز در روز اسکن حمام کنید و پوست بدن خود را بشویید. البسهء قبلی را داخل کیسهای نایلونی قرار داده و پس از گذشت ۵ تا ۷ روز آنها را میتوانید جداگانه بشویید و استفاده کنید. لازم است حمام ، توللت و دستشویی با دقت پاک و شسته شوند.
توجه ۹: فعالیت بدنی زیاد در طول روز به دفع سریعتر ید از بدن کمک میکند.
توجه ۱۰: بعد از هر بار اجابت مزاج، آب به مقدار زیاد ریخته (سیفون سه بار کشیده شود) تا آلودگی احتمالی رفع شود.
توجه ۱۱: چون ید از طریق مدفوع و ادرار دفع می شود لازم است دستهایتان را ۳ مرتبه با آب و صابون بشویید.
توجه ۱۲: چون ید از طریق تنفس نیز دفع می شود و این دارو قابلیت تبخیر دارد، بهتر است در مکانی مجهز به هواکش یا پنجره استراحت کنید.
توجه ۱۳: استفاده از عینک، موبایل، ساعت و وسایل شخصی مانند کامپیوتر منعی ندارد.
توجه ۱۴: بهتر است از ظروف یکبار مصرف استفاده شود و بعد از مصرف در کیسهای جداگانه ریخته و پس از یک هفته دور ریخته شود. از ریختن زباله های مایع در داخل کیسه اکیدا” خودداری شود و برای دفع آنها از فاضلاب استفاده شود. اگر از ظروف یکبار مصرف استفاده نمی کنید لازم است آنها را از بقیه جدا کرده و در سینک و روشویی جداگانه از سایرین بشویید. در صورت آشپزی از دستکشهای لاتکس یکبار مصرف و ماسک استفاده کنیید.
توجه ۱۵: ید رادیواکتیو از طریق غدد بزاقی جذب و دفع می شود. به همین دلیل غدد مزبور میتوانند ملتهب شده، موجب درد، تغییر حس چشایی شده و حتی باعث خشکی دهان شود. جهت پیشگیری توصیه میشود از آبنبات ترشمزه، آب زیاد و آدامس تا زمان خواب استفاده شود.
توجه ۱۶: مسواکتان را بعد از ۳ روز عوض کنید.
توجه ۱۷: در بیمارانی که به علت کانسر تیروئید تحت عمل قرار گرفته اند، توصیه می شود که در جهت افزایش جذب و مدت زمان باقی ماندن ید در بافتهای عملکردی تیروئیدی از روز دوم تحت نظر پزشک معالج قرص لیوتیرونین مصرف کنند.
توجه ۱۸: از روبوسی کردن با افراد و در آغوش کشیدن آنها و از تماس با کودکان زیر ۵ سال و زنان حامله در ۲ هفته اول اجتناب شود.
توجه ۱۹: توصیه میشود بیمار در اولین روز بعد از درمان تنها بخوابد.
توجه ۲۰: توصیه میشود افرادی که ید رادیواکتیو دریافت میکنند نباید در روز اول با وسایل نقلیه عمومی سفر کنند. در صورت استفاده از ماشین شخصی برای ممانعت از دریافت اشعه غیرضروری به راننده، حداکثر فاصله زمانی تا مقصد نباید بیشتر از ۲ ساعت باشد.
توجه ۲۱: ضروریست ۶ ماه از حاملگی خودداری شود.
توجه ۲۲: در ۲ روز اول حداقل ۲ لیتر آب بنوشید.
توجه ۲۳: شیردهی باید در بانوانی که در شیردهی بوده اند قطع شود.
توجه ۲۴: پس از ۲ هفته بدن شما تقریبا” عاری از مواد رادیواکتیو بوده و شما میتوانید وضعیت زندگی عدی را ادامه دهید.
توجه ۲۵: ۲ ماه پس از مصرف قرص لووتیرکسین به پزشک مراجعه کنید ،TSH اندازه گیری شود و دوز لووتیرکسین مصرفی تنظیم گردد.
توجه ۲۵: ۲ ماه پس از مصرف قرص لووتیرکسین به پزشک مراجعه کنید ،TSH اندازه گیری شود و دوز لووتیرکسین مصرفی تنظیم گردد.
توجه ۲۶: ضروری است همه بیمارانی که ید درمانی شده اند بعد از ۳ تا ۶ ماه جهت پاسخ به درمان به مرکز پزشکی هسته ای مراجعه کنند و با اسکن مجدد بررسی شوند.
نکته: بیمارانی که بیش از ۲ میلی کوری ۱۳۱-I دریافت می کنند، باید همان موارد احتیاطی را رعایت کنند که بیماران هیپرتیروئید درمان شده با ۱۳۱-I رعایت می کنند.
ماده UBI رادیو داروی جدیدی است که برای بررسی عفونت ها کاربرد دارد. گاهی در استخوان های دارای پروتز تشخیص عفونت توسط اسکن استخوان مشکل یا غیر ممکن می باشد و یا در برخی بیماران با تب های طولانی که منشأ آن مشخص نمی باشد. می توان از این اسکن کمک گرفت. اسکن در دو مرحله، ۳۰ دقیقه و ۲ ساعت بعد از تزریق رادیو دارو انجام می شود.
اطلاعات زمینه
سنتی گرافی ۶۷-Ga شامل سنتی گرامهای ناحیه ای، تمام بدن، پلانار و SPECT یا هر تلفیقی می باشد که بعد از تزریق وریدی سیترات ۶۷-Ga انجام می شود.
کاربردهای شایع
الف) ارزیابی تمام بدن برای تعیین منشا تب در بیماران تبدار با مبدا ناشناخته (FUO).
ب) تشخیص استئومیلیت و یا / عفونت فضای دیسک.
پ) تشخیص التهاب / عفونت ریه و مدیاستن بخصوص در بیمار با نقص ایمنی.
ت) ارزیابی و پی گیری فرایندهای التهابی، لنفوسیتیک یا گرانولوماتوز فعال مانند سارکوئیدوز یا توبرکولوز.
ث) ارزیابی و پی گیری مسمومیت ریوی ناشی از دارو (مانند بلئومایسین یا آمیودارون).
نحوه اجرا
الف) آمادگی بیمار
آمادگی روده با مسهل خوراکی و / یا انما قبل از تصویربرداری، معمولا میزان اکتیویته روده و دوز پرتوگیری را کاهش می دهد. استفاده معمول از آمادگی روده، اختیاری است.
ب) اطلاعات قبل از انجام آزمون
۱- همولیز یا ترانسفوزیون اخیر می تواند لوکالیزاسیون ۶۷-Ga را تغییر دهد.
۲- جراحی ، روشهای تشخیصی یا ترومای اخیر
۳- شیمی درمانی ، رادیوتراپی یا تجویز اخیر گادولینیوم جهت MRI
۴- سابقه مهار ایمنی یا بدخیمی
۵- نتایج رادیوگرافی و سایر آزمونهای تشخیصی
رادیوداروهای Tc99m-MIBI علاوه بر اینکه در اسکن قلب هم استفاده می شود، در سلولهای تومورال هم جمع می شود. از طرفی برای بررسی نتیجه درمان و وجود بافت تومورال زنده از ااین اسکن استفاده می گردد. در ضمن برای بررسی عود بیماری هم قابل استفاده می باشد. در این اسکن ۱۵ تا ۲۰ دقیقه پس از تزریق رادیودارو تصویربرداری انجام می شود.
این اسکن برای بررسی فعالیت مغز استخوان کاربرد دارد. در برخی شرایط نظیر درگیری مغز استخوان توسط بدخیمی-ها، عفونت ها، آب ها و کیست ها انجام اسکن مغز استخوان می تواند منطقه درگیر را شناسایی کرده و حتی به عنوان گایدی برای انتخاب منطقه انجام بیوپسی کاربرد دارد. در انواعی از کم خونی ها یا اختلالات خونی خاص، این اسکن نقش عمده ای در بررسی ظرفیت خونسازی مغز استخوان دارد. انجام اسکن ۱۵-۶۰ دقیقه بعد از تزریق امکان پذیر است.
اطلاعات زمینه ای
Pentetreotide که به گیرنده سوماتوستاتین متصل می شود (عمدتا گیرنده سوماتوستاتین sst2 و sst5)، که در تومورهای نورواندوکرین و بعضی تومورهای غیرنورواندوکرین که دارای گیرنده سوماتوستاتین هستند، تجمع می یابد. گیرنده های سوماتواستاتین در برخی از تومورهای نسج نرم مانند تومورهای هیپوفیز، پانکراس، کارسینوئید، کارسینوم مدولاری تیروئید و نوروبلاستوما حضور دارند. بنابراین با تزریق داروی اوکتروتاید که جذب گیرنده های مذکور می شود، می توان به وجود و محل برخی از تومورها در داخل بدن و نیز میزان گسترش یا متاستاز آن ها پی برد. تصویربرداری از تمام بدن، ۴-۲۴ ساعت پس از تزریق داخل وریدی انجام می شود و از نواحی مشکوک باید به روش SPECT اسکن انجام شود. بیماران باید به اندازه کافی مایعات بنوشند و روز قبل، از ترکیبات ملین استفاده نمایند تا اکتیویته درون روده ها موجب اشتباه در تشخیص نشود. قابل ذکر است که این تومورها را می توان با دوز بالای اوکتروتاید درمان نمود.
کاربردهای شایع
الف) تشخیص و تعیین محل تومورهای مشکوک مختلف نورواندوکرین و برخی تومورهای غیراندوکرین و متاستاز آنها (مانند فئوکروموسیتوما، نوروبلاستوما و پاراگانگلیوما، کارسینوم مدولری تیروئید، کارسینوئید، تومورهای داخل جمجمه، کارسینوم ریه و …).
ب) طبقه بندی بیماران با تومورهای نورواندوکرین
پ) تعیین وضعیت گیرنده سوماتوستاتین (بیمارانی که تومورهایی با گیرنده مثبت سوماتوستاتین دارند، با احتمال بیشتری به درمان octerotide پاسخ می دهند).
ت) پی گیری بیماران با بیماری شناخته شده برای ارزیابی از نظر احتمال عود.
ث) انتخاب بیماران با تومورهای متاستاتیک از نظر درمان رادیونوکلئیدی گیرنده های پپتیدی(PRRT= peptide receptor radionoclide therapy) و پیش بینی اثر PRRT، در صورت دسترسی.
نحوه اجرا:
الف) آمادگی بیمار
- باید توجه کرد که درمان با octerotide را برای ۲۴ ساعت قبل از تجویز Pentetreotide قطع نموده و بیماران را از نظر علائم قطع دارو کنترل نمود.
۲- برای کاهش دوز پرتوگیری، بیماران باید قبل و حداقل یک روز بعد از تزریق به خوبی هیدراته شوند.
۳- استفاده از مسهل را به خصوص زمانی که شکم، ناحیه مورد نظر است، باید در نظر گرفت. یک مسهل خوراکی ملایم (مانند بیزاکودیل یا لاکتولوز) را می توان شب قبل و شب بعد از تزریق، تجویز کرد. لزوم آمادگی روده را باید برحسب مورد، ارزیابی نموده و در بیماران با اسهال فعال نباید از مسهل استفاده کرد.
ب) اطلاعات قبل از انجام آزمون
سابقه مشخص از نوع تومور اولیه مشکوک یا شناخته شده، فعالیت هورمونی آن، نتایج سایر مطالعات تصویربرداری (CT ، MRI)، نتایج آزمایشگاهی (نشانگرهای تومور)، تاریخچه اخیر جراحی، شیمی درمانی، رادیوتراپی، و درمان با octerotide را باید در نظر گرفت.
مطلب مرتبط به درمان: درمان تومورهای اعصاب و غدد
برای بررسی وجود ارتباطهای عروقی شریانی-وریدی مادرزادی یا اکتسابی که در داخل قلب یا ریه ممکن است وجود داشته باشد از رادیوایزوتوپها از جمله Tc99m-MAA استفاده می شود. شدت میزان شنت هم با این روش سنجیده می شود.
اسکن استخوان سه فاز دارد:
Angiographyیک تا دودقیقه طول می کشد – افزایش خون رسانی را نشان می دهد.
Blood poolپنج تا ده دقیقه طول می کشد – پرخونی موضعی را نشان می دهد.
Static دو تاچهارساعت بعد از تزریق انجام می شود.
فاز ۴ نیز داریم که ۲۴ ساعت بعد می گیریم. این فاز برای موقعی است که به عفونت در استخوان شک داریم.
اندیکاسیون های آزمون اسکن استخوان:
برای برسی میزان جذب استخوانی
برای برسی فعالیت استخوان سازی در افراد جوان
برای برسی پاتولوژی های استخوانی
برای برسی مواردی که بیمار مشکل local دارد
برای برسی موارد مشکوک به متاستاز
برای برسی عفونت های استخوانی
برای برسی بیماری های متابولیکی استخوان
موارد ایجاد عفونت های استخوانی:
-به دلیل گذاشتن پروتز
-ایجاد شکستگی باز و مورد عفونی شده
-به دلیل یک زخم در پا استخوان دچار عفونت شده که این مورد معمولا در افراد دیابتی دیده می شود
این زخم ها معمولا در مچ پا اتفاق می افتد زیرا در مچ پا به دلیل مشکل عروقی که دارد زخم ترمیم نمی شود و عفونت به استخوان می رسد.
اسکن سه فاز استخوان در ترومای شغلی و بویژه ترومای ورزشکاران نیز کمک کننده می باشد:
Biomechanical Stress Lesions, Avascular Necrosis, Bone Bruise, Stress Fracture, Tendonitis Strains, Myositis, Bursitis, Avulsion Fracture, Navicular Stress Fracture, Calcaneal Stress Fracture, Metatarsal Stress Fracture, Stubbing Injuries to the Hallux, Os Trigonum Syndromes, Tibiotalar Impingement Syndrome, Achilles Tendonitis, Plantar Fasciitis, Osteochondral Fracture of the Talar Dome, Lisfarnce Fracture, Cuneiform and First Metatarsal Base Stress Fracture, Reflex Sympathetic Dystrophy, Tibial Stress Fracture, Fibular Stress Fracture, Shin Splints, Periostitis, Myositis Ossifiicans, Interosseous Membrane Hemorrhage, Quadriceps Mechanism Injury, Anterior Knee Pain, Painful Bipartite Patella, Stress Fracture of the Femoral Shaft, Adductor Avulsion Fracture, Soft- tissue Injury, Pubic Symphysitis, Avulsion Injuries, Epiphyseal and Physeal Injuries, Stress Fracture of the Femoral Neck
مطلب مرتبط با درمان : سینوویورتز رادیواکتیو
اطلاعات زمینه ای:
اسکن استخوان روشی تشخیصی است که به ارزیابی دقیق وضعیت استخوانها در بیماری های مختلف می پردازد و برای تشخیص علل دردهای استخوانی،عفونتها، تومورها، متاستازهای استخوانی کمک کننده است. برای این اسکن باید رادیو دارو از راه ورید تزریق شود. دو ساعت پس از تزریق ماده رادیو دارو مناسب که در استخوان های سراسر بدن جذب می شود، تصویربرداری از استخوان ها انجام می گیرد. کمترین تغییر در میزان استخوان سازی که در اثر بیماری ها و ضایعات مختلف ایجاد می-شود مانند شکستگی های مخفی، تومورها و عفونت ها، پیش از آنکه در رادیوگرافی نمایان شود توسط اسکن استخوان قابل تشخیص می باشد. معمولاً تصویربرداری در نماهای قدامی و خلفی انجام می شود ولی گاهی ضرورت دارد که از ضایعات مشهود در نواحی خاص، اسکن از زوایای دیگری هم انجام شود و یا از آن ناحیه به روش تصویربرداری توموگرافیک گردد. این اسکن از شایعترین روشهای پزشکی هسته ای است و برای تشخیص وجود ضایعه اولیه در استخوان ویا تشخیص درگیر شدن استخوانها در جریان سایر بیماریها استفاده میشود. با تزریق وریدی مقدار اندکی رادیو دارو که در تمام استخوان های بدن جذب می شود، می توان از سرتاسر اسکلت بدن تصویر گرفت و کلیه اختلالاتی که ممکن است هنوز در رادیوگرافی ساده دیده نشود، مشخص نمود. کاربرد معمول این اسکن بررسی متاستازهای استخوانی، استئومیلیت (عفونت استخوان)، بیماری های التهابی مفاصل، شکستگی های پنهان استخوان، و میزان تأثیر درمان (مانند پرتو درمانی و شیمی درمانی) می باشد. برای انجام آن هیچگونه آمادگی قبلی لازم نیست. پرتوداروی استخوانی از راه یک رگ مناسب تزریق شده و وسپس مدت ۲ تا۴ ساعت زمان باید سپری شود تا دارو جذب استخوانها شود. درطول این مدت به بیمار توصیه میشود که چند لیوان مایعات (آب-چای- آب میوه) بنوشد. سپس تصویر برداری از تمام استخوانهای بدن بعمل می آید . گاهی موارد بسته به درخواست پزشک معالج انجام اسکن فقط از نقطه خاصی از استخوانها می باشد.
نکات قابل توجه قبل از انجام اسکن:
- ۱٫انجام آن در خانم های باردار ممنوع است.
- ۲٫نباید در فاصله زمانی ۲۴ ساعت قبل از انجام اسکن استخوان ،مواد حاجب رادیولوژی دریافت کنید.
- ۳٫لباس راحت بپوشید به گونه ای که راحت خارج شود.
- ۴٫اگر اسکن برای کودک شما انجام می شود می توانید کودک خود را تا اتاق اسکن همراهی کنید و بهتراست وسایل موردعلاقه کودک را با خود بیاورید.
- ۵٫لازم نیست روز اسکن ناشتا باشید.
- ۶٫تمامی مدارک پزشکی، تصاویر و گزارش بررسی های مربوط به خود را همراه داشته باشید.
- ۷٫از آوردن همراه بیش از یک نفر در روز اسکن خودداری نمایید. از به همراه داشتن بانوان باردار و کودکان در روز اسکن خودداری کنید.
مراحل انجام کار:
پس از تزریق وریدی رادیو دارو از بیمار خواسته می شود ۲-۳ ساعت بعد، برای انجام اسکن مراجعه نماید. همچنین از او خواسته می شود تا مقدار زیادی مایعات مصرف کند که این امر در دفع رادیو داروی اضافی که بر روی استخوان ها جذب نشده، اهمیت زیادی دارد. قبل از تصویربرداری از بیمار خواسته می شود که مثانه خود را خالی کرده و همچنین اشیای فلزی مانند سکه، کلید و سگک کمربند را از خود جدا کند. سپس بر روی تخت دراز کشیده، تصویربرداری از سر تا پا هم در نمای قدامی و هم در نمای خلفی انجام می شود. ممکن است کارشناس بخواهد از نماهای دیگری نیز تصویربرداری کند که جهت تهیه گزارش کامل برای پزشک ضرورت دارد. فرآیند تصویربرداری حدود ۲۰-۴۰ دقیقه زمان می برد.
- ۱٫در روز و زمان تعیین شده به پذیرش مراجعه کنید و پس دریافت قبض فرم مخصوص اسکن را دریافت نمایید.
- ۲٫سپس در سالن انتظار منتظر بمانید تا نام شما برای حضور در اتاق تزریق اعلام گردد.
- ۳٫پس از تزریق رادیو دارو مقدار کافی آب بنوشید و مثانه خود را خالی کنید به گونه ای که لباس خود را آلوده نکنید.
- ۴٫به مدت ۳ ساعت در اتاق مخصوص تزریق شدگان منتظر بمانید تا نام شما اعلام شود.
- ۵٫پس از اعلام نام اسکن شما انجام شود. قبل از انجام اسکن مثانه خود را خالی کنید.
۶- بیمار باید مایعات بنوشد و از پوشیدن لباس هایی که قطعات فلزی دارد، اجتناب کند. در صورتی که فرد باردار است و یا تحت درمان قرار دارد باید کارشناس را مطلع نماید.
اسکن استخوان در بیماران زیر کمک کننده می باشد:
تشخیص و پیگیری متاستاز استخوانی
وجود یا عدم وجود شکستگی
ارزیابی علت درد پشت و یا درد استخوانی غیر قابل توجیه
ارزیابی اهمیت ضایعه استخوانی مشاهده شده در گرافی ساده
تشخیص نکروز آواسکولر
تعیین علت درد در محل پروتز مفصلی
ارزیابی زنده بودن نسج استخوانی پیوندی
بررسی علت تأخیر جوش خوردگی در محل شکستگی
تشخیص و پیگیرسی میزان فعالیت بیماری پاژه استخوان
تشخیص مراحل مختلف Reflex Sympathic Dystrophy
ارزیابی بلوغ استخوان سازی هتروتوپیک جهت تصمیم گیری برای جراحی پیگیری میزان فعالیت تومور استخوانی و نسج نرمی بعد از شیمی درمانی بوسیله رادیو داروهائی مانند Tc-99m MIBIیا تالیوم۲۰۱
اسکن استخوان در ترومای شغلی و بویژه ترومای ورزشکاران نیز کمک کننده می باشد:
Biomechanical Stress Lesions, Avascular Necrosis, Bone Bruise, Stress Fracture, Tendonitis Strains, Myositis, Bursitis, Avulsion Fracture, Navicular Stress Fracture, Calcaneal Stress Fracture, Metatarsal Stress Fracture, Stubbing Injuries to the Hallux, Os Trigonum Syndromes, Tibiotalar Impingement Syndrome, Achilles Tendonitis, Plantar Fasciitis, Osteochondral Fracture of the Talar Dome, Lisfarnce Fracture, Cuneiform and First Metatarsal Base Stress Fracture, Reflex Sympathetic Dystrophy, Tibial Stress Fracture, Fibular Stress Fracture, Shin Splints, Periostitis, Myositis Ossifiicans, Interosseous Membrane Hemorrhage, Quadriceps Mechanism Injury, Anterior Knee Pain, Painful Bipartite Patella, Stress Fracture of the Femoral Shaft, Adductor Avulsion Fracture, Soft- tissue Injury, Pubic Symphysitis, Avulsion Injuries, Epiphyseal and Physeal Injuries, Stress Fracture of the Femoral Neck
مطلب مرتبط با درمان: درمان در سرطان پروستات
مطلب مرتبط با درمان: درمان دردهای استخوانی
